KEKEMELİK ve AİLELERİN YAPABİLECEKLERİ
Konuşma ,yürüme gibi dümdüz kusursuz değildir.Bu yüzden her zaman aynı akıcılıkta olmalı şeklinde bir kural yoktur. Konuşma ritminde duraklamalar 2- 8 yaş arasında sıklıkla görülür. Çocuğun dil gelişimi sürecinde yaşadığı tedavi gerektirmeyen normal duraksamalardır.Buna “normal disfluency” denir.Hemen hemen her çocukta görülebilir.Aileler bu duraksamalar üzerinde çok durmaz ve çocuğun kendine güvenini sarsacak; “Yavaş konuş”,”Sakin ol!”,”Öyle konuşma!” gibi söz ve tutumlardan uzak durduklarında bu süreç daha rahat atlatılmakta ve akıcılık bozukluğu kalıcı hale gelmemektedir.Bu süreçte ailelerin çocuklarına karşı daha ılımlı ve destekleyici tutumları olumlu sonuçlar vermektedir.Normal disfluency kendiliğinden ve ailenin destekleyici tutumları ile %80 oranında düzelmektedir.
Unutulmamalıdır ki; kekemelik kimi zaman çocuğun ağzında değil, ebeveynlerin kulağında başlamaktadır.
Çocuğunuz Kekeme mi?
Eğer çocuğunuz zor ve tereddütlü konuşmaya yönelmişse, kelimeleri,heceleri,ses gruplarını tekrarlıyor ya da uzatıyorsa,konuşurken kelimelerde bloklama(kelimeleri,heceleri ani şekilde kesme,bölme) yapıyorsa,takıldığında konuşmaktan çekiniyor ve buna duygusal tepkiler veriyorsa kekemelik problemi olabilir.
Kekemelik
Kekemelik ; konuşmadaki akıcılığın bozulması,bunlara verilen psikolojik (Konuşmaktan çekinme,konuşurken hata yapmaktan korkma) ve motor reaksiyonlarla(Vücudun çeşitli yerlerinde oluşan tikler),konuşmadaki uzatmalar,tekrarlar ve duraklamalarla kendini gösterir.Bunlar genellikle :
► Hece-ses uzatma (v-v-v-ver),
►Kısa kelime tekrarı (al-al-al),
►Ses uzatma (Ssssssabah),
►Durma –Bloklamalar (okk-ula geg-geldim),
şeklinde olabilir.
Kekemeliğe Neden Olabilecek Çevresel Faktörler
►Süreklikonuşmaları kesen, müdahale eden aile fertleri olabilir,
►Ev çevresi çok eleştirel olabilir.
Aileler Nasıl Yardımcı Olabilir?
Ebeveynlerin konuşması çocuğu her zaman etkiler.Bu yüzden de ailelerin çocuklarını uyarmak veya bazı şeyleri söylemelerinden ziyade ;kendi hareketleri ile örnek olmaları, göstermeleri daha etkili olmaktadır.
Bu yüzden:
Sürekli endişelenmeyin.Sizin rahat ve sakin olmanız çocuğunuzu da etkileyecek ve rahatlatacaktır.
Ebeveynlerin Kekemeliği Olan Çocuklarıyla Konuşurken, Şunlara Dikkat Etmeleri
Yararlı Olabilir:
►Konuşurken zaman zaman duraklayın: Çocuğunuza cevap vermeden önce 1 saniye kadar duraklayın.Çokta fazla beklemeyin.
►Yavaş konuşun: Konuşmanızı yavaşlatın.Kelimeler arasına çok küçük aralar koyun.Yapılabilecek en önemli şeylerden birisi budur.
►Kısa -basit cümleler kurun: Özellikle kekelediği zaman kısa cümleler kullanın.Kısa cümleler çocuğu cesaretlendirir.O’da öyle konuşur.
►Çocuğunuzun ilgisi olan konularda konuşun: Çocuğunuz hangi konuyla ilgileniyor?(futbol,müzik…), bunu öğrenin.O konularda ciddi konuşun,konuyu ve çocuğunuzu ciddiye alın.
Ailelerin Yapmaması Gerekenler
Bazen hiçbir şey yapmamakta yararlı olabilir.Aileler aşağıdaki davranışları yapmamaya özen göstermelidir:
► Konuşmayı düzeltmek, çocuğu ve konuşmasını sürekli kritize etmek,
►Ailenin diğer üyelerinin alaycı olması,
►Ebeveynler tarafından; “Rahatla,yavaş konuş” şeklinde uyarılar yapılmamalıdır.
►Ebeveynlerce; “Kısa cümleler kur” denilmemeli;gösterilerek, örnek olunmalıdır.
Sürekli endişelenerek çocuğunuzun gelişimini yavaşlatmayın,bunun yerine kendinizin ve çocuğunuzun konuşmasını yavaşlatın.
HER ŞEY BİR ANDA OLMAZ.ÇOCUĞUNUZA ZAMAN TANIYIN…